Dropout Saga

Hikayeye genel bakış

Mafianın önemli figürlerden biri olan Ryuku(isterseniz değiştirebiliyorsunuz) artık daha fazla dayanamayıp mafiayı bırakmak ister. Bunun üzerine son bir görev olarak bilgi toplamak amacıyla prestijli bir üniversiteye Müdür(dekan) olarak görev alır.
Kabaca hikaye böyle başlıyor.

Öncelikle şunu söyleyeyim, bu tarz oyunlarda önemli unsurlar sırasıyla öyle

1. Hikaye
2. MC(ana karakter)
3. Karakterler
4. Diyaloglar
5. Müzikler
6. Görsellik

Bunların dışında oyun mekaniği, özel sahneler, secimler ve secimlerin etkisi gibi diğer unsurlar oynamamı doğrudan etkileyen faktörler değildir. Hatta ilk 4 maddeyi iyi bulursam beğenirim, devamını beklerim.

Bunları başlıklar altında inceleyelim

1. Hikaye

Nedenini bilmem ama her zaman mafia konusu ilgimi çekmiştir. Zaten bizim ülke sevilen bir konsepttir. Benim de dizilerde olsun, video oyunlarında olsun, bu tarz oyunlarda olsun sevdiğim bir konsepttir. MC, dissosiyatif kimlik bozukluğu (diğer adıyla bölünmüş kişilik) hastası şiddet yanlısı bir çete üyesidir. Çeteden ayrılmak istiyor ve son bir görev için, seçkin bir okulda müdür rolünü üstlenmek ve öğrencilerin nüfuzlu ebeveynleri hakkında kirli çamaşırları ortaya çıkarmak. Ana hikaye bu olsa da, hikaye fazla ilerlemiyor. Genel olarak sevgilileriyle(evet sevgilileriyle) ve diğer karakterlerle olan ilişkisine yönelik. Tabiki de mafia işleriyle de olan durumu da işleniyor
Olumsuz olarak ana hikayenin yavaş işlenişi dışında bir şey eklemeye gerek duymuyorum. İlginizi çeken bir şeyse kesinlikle beğenirsiniz.

1. MC(Ana Karakter)

Ryuku... Öncelikle bu tarz oyunlarda en sevdiğim mc olduğunu söyleyeyim. Bir MC de beklediğim her şeye sahip. Gerektiğinde zekasıyla, gerektiğinde de gücüyle öne çıkıyor. Ama asıl sevmemi sağlayan şey onun psikolojik durumu.
Dediğim gibi MC, dissosiyatif kimlik bozukluğu (bölünmüş kişilik) hastası. Bir yanı daha uysal ve diplomatikken diğer kişiliği daha fazla şiddet yanlısıdır. Oyunda en sevdiğim ve yeni bir tecrübe katan yanı da bu oldu. Diğer kişiliği ile olan ilişkisi ve iletişimini çok sevdim. Böyle bir sorunun olması da sevdiği kızı ve doğmamış çocuğunu kaybetmesinin ardından intikam için yaptığı katliam üzerine çıkıyor. Yaptığı korkunç şeyler üzerine diğer benlik ortaya çıkıyor. Hem kendini hem de sevdiklerini koruması için. Mc’nin bu iç çatışmalarını okumak da ayrı bir keyifliydi.

1. Karakterler

Her biri karakteri tek tek bahsetmek isterim ama hepsinden bahsetmek çok uzun sürer. Genel olarak bahsedersek hepsi gayet iyi yazılmış ve gerçek hissettiren karakterler. Bazı karakterler zekasıyla, bazıları duygusallığıyla, bazıları saflığıyla öne çıkıyor. Her karakterde kendini sevdirecek bir şey çıkıyor. Aslında hepsini tek tek neden sevdiğimle beraber yazmak istedim ama biraz zaman alır. Bu yüzden kısaca karakterlerini beğendim.

1. Diyaloglar

Galiba bu benim için en önemli kriter olabilir. Düşününce sıradan bir hikayeye sahip olsa da oynamaya devam etmemi sağlayacak tek şey budur herhalde. Bu yapımda da en sevdiğim kısımdan biri de budur. Hiç absürt gelen bir diyalog görmedim. Mizahı çok iyi olmasa da tebessüm ettirdi. Diğer Karakterlerle olan diyalogları gayet güzelce yazılmış, zeka dolu diyaloglardan oluşmakta. Ama.... en sevdiğim diyaloglar diğer kiiliği ile olanlar. Tek diyebileceğim çok iyi be. Diğer benlik çok güzel bir hava katıyor yapıma. Diğer benlik de çok zeki, sadece şiddet yanlısı değil. İkisinin ilişkisi ve diyalogları çok keyifli. Sadece o ikisi için bile tekrar oynarım bu yapımı. Kızlarla olanlar arasında da Asuna diye bir kız var. Onunla olan diyaloglarda ayrı bir keyifliydi. Ben de herhalde biraz sapyoseksüellik var. Bu karakterle olan diyaloglarda zekaya yönelik ve çok keyifliydi.

1. Müzikler

Oyunun tek kusur sayabileceğim kısım burasıdır herhalde. Müzik yok mu, var tabi. Ama azlar. Ama olan müziklerde gayet güzel yakışmış müziklerdi. Kullanılan müzikler hep yerinde hissettirdi. Ama bazı sahnelerde ve özel sahnelerde müzik olmaması kötü bir tercih. Ses efektleri geçiler olsun, silahlar olsun iyiydi ama bu da müzik gibi az hissettirdi. Çok fazla olmasa da özel sahneler de hem müzik eksikliği hem de ses efektlerinin olmaması olumsuz özellik sayılabilir.

1. Görsellik

Aslından benim için ana unsur değildir. Dediğim gibi ilk 4 unsur iyi olduğu sürece kesinlikle beğenir ve takipcisi olurum yapımın. Görselliği Eternum tipindeydi. Aslında önceden bu görselliğe karşı bir ön yargım vardı. Ama Once in a Lifetime’ı oynadıktan sonra bu tarz görselleri de denemeye başladım ve iyi ki yapmışım.

Son olarak oyun hakkında

Oyun Prologue ve Chapter 1 olarak iki kısımdan oluşuyor. Prologue kısmı Karakterleri ve oyunu tanıtıyor. Ama bir Prologue göre oynanış süresi baya uzun. Bu kısmın biraz görselleri kötü gelebilir ama oynamanızı kesinlikle tavsiye ederim. klasik VN tarzındadır. Sandbox dediğimiz unsur olsa da basit tutulmuştur. Zaten ipucu mekaniği ile zorlanmadan oynayabilirsiniz. İpucu da çok güzel yedirilmiş oyuna. Çok sevdim.
Oyunda genel olarak seçimler karakterlere karşı aşk ve yolsuzluk kazandırıyor. Şuana kadar pek bir etkisi yok, bir kaç diyalog dışında.Bir de MC’nin karakterini şekillendiren seçimler var.İyi-kötü şeklinde. O da şuanlık bir kaç diyalogdan başka bir etkisi yok. Büyük ihtimalle sonunu etkiler.

Kısacası böyle... Daha çok ekleyebileceğim şeyler var tabi. Ama çok da uzatmak istemiyorum. Bu tarz oyunları çok oynayan biri olarak söyleyebilirim ki bunu kesinlikle deneyin. İyi yazılmış karakterleri, zeka dolu diyalogları ve çok iyi bir hikayesi olan bu yapımı kesinlikle tavsiye ederim. En sevdiğim yapım oldu.